حاملگی خارج رحم

4

علائم حاملگی خارج از رحم

علائم حاملگی خارج از رحم معمولاً در اوایل بارداری (هفته 6 تا 10) ظاهر می‌شوند و شامل موارد زیر هستند:
درد شدید در ناحیه لگن یا شکم: درد ممکن است شدید، مداوم یا متناوب باشد و به سمت شانه یا گردن نیز گسترش یابد.
خونریزی واژینال غیر طبیعی: خونریزی سبک یا سنگین که با خونریزی قاعدگی طبیعی متفاوت است.
سرگیجه یا ضعف: ناشی از کاهش فشار خون به دلیل خونریزی داخلی.
تپش قلب سریع یا ضعیف: ممکن است نشانه‌ای از شوک باشد که به دلیل خونریزی شدید رخ می‌دهد.

تشخیص حاملگی خارج از رحم

تشخیص حاملگی خارج از رحم معمولاً با ترکیبی از معاینات بالینی، آزمایش‌های خونی، و تصویربرداری انجام می‌شود:
آزمایش خون: اندازه‌گیری سطح هورمون HCG (گنادوتروپین کوریونی انسانی) در خون؛ سطوح غیر طبیعی این هورمون می‌تواند نشانه‌ای از حاملگی خارج از رحم باشد.
سونوگرافی ترانس‌واژینال: سونوگرافی از طریق واژن برای مشاهده داخل لگن و شناسایی محل تخمک بارور شده.
معاینه لگنی: برای ارزیابی درد، تورم، یا حساسیت در ناحیه لگن.

 

حاملگی خارج از رحم یا حاملگی اکتوپیک وضعیتی است که در آن تخمک بارور شده به جای اینکه به دیواره داخلی رحم متصل شود، در محلی خارج از رحم، معمولاً در یکی از لوله‌های فالوپ، کاشته می‌شود. این نوع حاملگی نمی‌تواند به طور طبیعی رشد کند و نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد، زیرا می‌تواند خطرات جدی برای سلامت مادر ایجاد کند.

علل حاملگی خارج از رحم

آسیب یا انسداد لوله‌های فالوپ: آسیب به لوله‌های فالوپ به دلیل عفونت‌های لگنی، جراحی‌های قبلی یا بیماری‌های التهابی لگن (PID) می‌تواند منجر به حاملگی خارج از رحم شود.
عوامل هورمونی: تغییرات هورمونی می‌توانند به تأثیرگذاری بر حرکت تخمک بارور شده در لوله‌های فالوپ منجر شوند.
مشکلات ساختاری: ناهنجاری‌های مادرزادی یا آسیب‌های ناشی از جراحی‌های قبلی ممکن است مسیر لوله‌های فالوپ را تغییر داده و به حاملگی خارج از رحم منجر شوند.
مصرف داروها یا درمان‌های باروری: مصرف داروهای هورمونی برای تحریک تخمک‌گذاری یا استفاده از روش‌های کمک باروری (ART) می‌تواند خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش دهد.

IMG_7773

تشخیص حاملگی خارج از رحم

درمان حاملگی خارج از رحم به محل و مرحله بارداری، سلامت عمومی مادر، و علائم موجود بستگی دارد. روش‌های درمانی عبارت‌اند از:
درمان دارویی: این روش معمولاً در مراحل اولیه بارداری و زمانی که خطر پارگی لوله‌های فالوپ وجود ندارد، به کار می‌رود.
جراحی لاپاراسکوپی: یک روش جراحی کم‌تهاجمی است که برای برداشتن تخمک بارور شده و ترمیم لوله فالوپ آسیب‌دیده استفاده می‌شود. این روش ترجیح داده می‌شود زیرا برش‌های کوچکتری دارد و زمان بهبودی سریع‌تر است.
جراحی باز (لاپاراتومی): در موارد پیچیده‌تر یا زمانی که خونریزی شدید وجود دارد، جراحی باز انجام می‌شود.
نظارت و پیگیری: در برخی موارد که حاملگی خارج از رحم به طور خودبه‌خود به پایان می‌رسد، پزشک ممکن است تصمیم به نظارت دقیق و پیگیری وضعیت بیمار بگیرد.